Hieronder wat foto’s van Westyman’s Westy’s door de jaren heen. Zoals je ziet wissel ik regelmatig van bus – maar er zijn er een paar bij die ik zo weer terug zou willen hebben!

Mijn eerste Westfalia: een Joker T3 diesel uit 1984

Ik heb nog steeds gemengde gevoelens over deze bus. Het was natuurlijk m’n eerste, en die vergeet je nooit. En de Joker vind ik, wat kampeergenot betreft, nog altijd de ultieme camper. Maar het was ook een diesel (zonder turbo) met maar 50 pk. En dat leverde soms gevaarlijke toestanden op (vooral lange hellingen op de snelweg, zoals bij Luik of Nancy, waren echt heel vervelend). Op de bochtige landweggetjes van Ierland was hij daarentegen helemaal in z’n element. Hij had het supergezellige retro bruin/beige interieur – wat me een beetje het gevoel gaf van de Duitse intercitytreinen die vroeger op het traject Arnhem-Amsterdam reden.

Bus nummer twee: een Volkswagen T3 Atlantic uit 1990

Dat was echt een hele vooruitgang. Wel 70 pk! (Dankzij de turbodieselmotor). Hij had ook stuurbekrachtiging, en het modernere grijze interieur. De topsnelheid lag nu zelfs rond de 120 km/u (maar dan stond de toerenteller wel op de rand van het rode gebied; niet zo goed voor een diesel).

De derde bus: een sjieke California Exclusive TDI uit 1998

Deze T4 was technisch een enorme vooruitgang. Een sterke TDI-motor, een 4-trapsautomaat met verschillende schakelprogramma’s en airco maakten het rijden tot een genot. Binnen had hij achterin een apart badkamertje met wastafel en wc. Het grootste nadeel vond ik de smalle en harde bedden.

Geen bus maar een motor: de BMW R1150GS

Misschien was die Exclusive wel iets te luxe, met z’n vaste toilet en airco. Hoe het ook zij: een andere hobby begon te kriebelen, ik leerde motorrijden en bracht een paar zomers kamperend in een tentje door. Maar het Westy-bloed kroop toch waar het niet gaan kon, en voor ik het wist was ik weer op zoek naar een betaalbare camper. Een T3 natuurlijk, want dat geeft toch het meest pure Westy-gevoel. Let op: dit thema komt nog terug…

Terug naar de basics met m’n vierde bus: een Westfalia Club Joker uit 1986

Weer een turbodiesel, net als de Atlantic, en een behoorlijk pluche uitvoering bovendien, maar het verschil in rijcomfort kon niet groter zijn: wat een lawaai maakte deze bus! Ik ben er in iets meer dan een jaar nooit achter gekomen waar dat aan lag, maar omdat hij toch ook behoorlijk begon te roesten aarzelde ik niet lang toen ik een advertentie voor déze Westy voorbij zag komen:

Busje nummer vijf: een Westfalia Joker TD uit 1988

Nog een turbodiesel, maar vooral qua carrosserie in veel betere staat. En hij maakte minder herrie. Heb wel de motor moeten laten reviseren, maar heb met deze bus zo’n drie jaar gedaan – dat is (samen met z’n opvolger) een record…

De zesde bus: weer een T4, maar nu een California Coach

Inmiddels had ik het geluk van solo- op duokamperen te zijn overgestapt, maar mijn lieve vriendin (nu echtgenote, die eigenlijk het liefst in een tentje kampeert) had wat auto’s betreft wel wat meer eisen: ABS, airco en airbags moeten er voor haar wel inzitten. En ik had zelf het getreuzel op de snelweg en de hitte in de zomer in de Joker ook wel weer gezien. De T4 was een prima reisauto, maar werd aan de krappe kant toen we (uiteindelijk dubbele) gezinsuitbreiding kregen.

Nummer zeven: ik kreeg weer last van retro

Na een zomervakantie met Volvo, peuter en tent kreeg ik toch weer de kriebels: de broers van  Poptop, toen nog in Katwijk, had een hele mooie, mintgroene T3 Atlantic staan en ik kon de verleiding niet weerstaan. Uiteindelijk vond ik dat toch de allerbeste  kampeerauto, met veel ruimte op de vloer en in de kastjes, en de Atlantic is ook de mooiste uitvoering van de T3. Ik heb hem twee jaar gehad maar we hebben er eigenlijk maar weinig gebruik van gemaakt. Voor de zomervakantie naar de Spaanse Pyreneeën viel de keus toch weer op de Volvo en de tent (want ook deze T3 had natuurlijk geen airco, airbags en ABS…)

De achtste bus, voor het eerst geen VW, maar een Ford Nugget!

 

Busje negen

Eigenlijk was ik, vanwege de gezinsuitbreiding, weer op zoek naar een California Exclusive, maar voor zo’n bus (net als voor andere T4 California’s) ben je gezien de leeftijd wel erg veel geld kwijt. We woonden inmiddels in België, waar geen BPM bestaat, en het bleek dat toen (in 2012) een nieuwe Ford Transit Nugget “maar” 8000 euro duurder was dan een nette gebruikte Exclusive van 10 jaar oud. M’n eerste nieuwe camper! Een superpraktisch ontwerp bovendien, met veel ruimte en een heerlijk brede koudschuimmatras in het dak. Ook qua rijeigenschappen viel hij me, gezien de prijs, helemaal niet tegen. Maar alweer zat er een verhuizing en een buswissel aan te komen…

Voor het werk moesten we opnieuw verhuizen, dit keer naar Berlijn. We wisten niet of we daar wel een bus kwijt zouden kunnen, in België kon ik een goede prijs krijgen voor m’n Nugget, en er was inmiddels sprake van een nieuw model… Eenmaal in Duitsland hebben we toegeslagen, hoewel we wel veel geduld moesten hebben. Vanwege fabricageproblemen bij Westfalia werd de auto die ik in februari had besteld pas in november afgeleverd. Maar het wachten was de moeite waard: hetzelfde praktische interieur als de vorige Nugget (wel hier en daar wat centimeters kleiner, vanwege de extra kreukelzones voor en achter), maar met een veel comfortabeler rijgedrag. Stiller, soepele vering en beter bochtengedrag met minder onderstuur. Benieuwd hoe lang Westyman met deze bus door blijft rijden…

En bus nummer 10 is… weer een Joker!

Maar die Nugget houd ik voorlopig. Het is me nu te vaak gebeurd dat ik tussen oud en nieuw geswitcht ben. Blijkbaar hebben ze allebei zoveel aantrekkingskracht dat ik misschien maar aan een leven met twéé campers moet gaan wennen. Ik speel zelfs met het idee om ze ook aan vrienden en kennissen te gaan verhuren. Update: het is zover – je kunt deze Joker van me huren!

M’n nieuwe Joker zou het zusje van m’n allereerste bus kunnen zijn. Dezelfde kleur, en dezelfde complete Westfalia-uitrusting. Het grote verschil: dit is een benzineversie, met de beroemde waterboxermotor (model DG, met 78 pk). Dat is een verschil van dag en nacht, zowel qua geluidsproductie (de boxermotor hoor je bijna niet) als qua power op de snelweg en op hellingen. Het enige nadeel is natuurlijk het benzineverbruik. Laten we hopen dat de benzineprijs nog lang zo laag blijft als hij nu is!