Rijden met een VW T3 Westfalia Joker uit 1984

IMG_7208
Mijn nieuwe Joker, een exemplaar uit 1984 in de kleur Elfenbeinbeige (ivoor)

Hoe rijdt dat nou, zo’n bus van 32 jaar oud? In twee woorden: verbazend goed. In dit stukje, geschreven na drie dagen Jokeren, geef ik m’n eerste indrukken. Mijn bus heeft de 78-pk benzinemotor, wat ik een echte aanrader vind. M’n eerdere T3’s waren namelijk allemaal (turbo)diesels, met 50 of 70 pk. Juist met zo weinig vermogen merk je elk extra paard dat je tot je beschikking hebt… Alleen in Amerika had ik al eens met een benzine-T3 gereden. Ik herinner me alleen nog dat ik toen (overstappend uit een 1,6 diesel met 50 pk) bij de eerste keer wegrijden schrok van de felle acceleratie!

Zitten

IMG_6841
Prima werkplek in een T3

De zitpositie van de T3 vind ik heel erg goed. Door het ontbreken van een motorblok voorin konden de VW-ontwerpers een perfecte ergonomie creëren. Je zit lekker rechtop, je handen vallen als vanzelf op het stuurwiel, en je knieën hebben precies de goede hoek. Doordat je bovenop het voorwiel zit heb je ook geen last van wielkasten in de voetenruimte. Soms zou je de bestuurdersstoel iets verder naar achteren willen schuiven,  maar daar zit bij de Joker het keukenblok in de weg.

Het uitzicht rondom is door de grote ramen en de dunne raamspijlen perfect. Alleen de spiegels zijn voor verbetering vatbaar. M’n eerste T3 had grote beugelspiegels, en ook de Atlantic had grotere en bolle spiegels. Vooral rechts vind ik het zicht met de vlakke standaardspiegel te beperkt.

Prestaties

Als de motor eenmaal warm is trekt hij verbazend goed op. Deze 78 pk-versie van de 1,9-liter waterboxermotor (motortype DG) heeft een dubbele carburateur en dat voel je. Je moet het gaspedaal diep intrappen om het tweede register van de carburateur te activeren maar dan gáát hij ook.

IMG_7151
120 op z’n sloffen – 130 kan ook

Je hoeft niet veel te schakelen – buiten de stad redt hij alles in z’n 4, hoewel terugschakelen natuurlijk wel helpt als je snel wilt accelereren om in te halen of in te voegen. Goed, accelereren is misschien niet het juiste woord – een T3 accelereert niet, hij vermeerdert vaart. Maar dat dan ook gestaag. Ik heb op de snelweg zelfs even 130 km/h op de gps (140 km/h op de teller) gehad. Dat moet je natuurlijk eigenlijk niet doen met zo’n oude bus, maar ik vond het leuk om te merken dat de bus z’n officiële topsnelheid nog haalt en dat de 78 paarden nog allemaal aanwezig zijn. Op de provinciale weg is de benzine-Joker prima op z’n gemak, maar ook een snelwegetappe is geen probleem. Het geluid van de motor valt eigenlijk weg tegen het andere rij- en windgeruis. Dat herinner ik me anders van m’n diesel-Jokers. Die maakten rond de 100 (echte) kilometers al zoveel toeren en zoveel lawaai dat ik bang was in m’n achteruitkijkspiegel de zuigers door het matras te zien vliegen.

IMG_7138
De Joker en de benzinepomp: dikke vrienden.

Keerzijde van de goede prestaties is natuurlijk het verbruik. “Ieder voordeel heb z’n nadeel”, vrij naar een groot filosoof. Overigens is het nadeel van vriend Poetin, de lage olieprijs, het voordeel van de T3-benzinerijder. Want bij een verbruik van 1:8 à 1:9 scheelt elke cent per liter. Bij het bepalen van de totale kosten moet je wel de lagere wegenbelasting meerekenen. Bij een camper ligt het omslagpunt rond de 4 à 5000 kilometer per jaar. Als je daaronder blijft heb je dus alleen maar lol van je fijne benzinemotor.

Je moet ook alles zelf doen

Als je uit een moderne personenauto komt is het wel even wennen. Want er is heel veel dat je opeens zelf moet doen. Je moet bijvoorbeeld zelf:

  • kijken of het donker wordt en de lampen inschakelen
  • niet vergeten die lampen ook weer uit te zetten
  • kijken of het gaat regenen en de ruitenwissers aanzetten, en als het motregent zelf het interval regelen
  • kaartlezen, of een gps op je voorruit plakken
  • zingen, of een goede aftermarket-radio inbouwen met bluetooth, streaming enzovoort
  • zorgen dat je wielen niet blokkeren bij het remmen
  • de auto niet achteruit laten rollen bij de hellingproef
  • de kracht leveren om de voorwielen te laten sturen
  • in je spiegels kijken (ik had een Volvo die een lampje liet knipperen als er iemand naast je reed)
  • alle deuren op slot doen als je weggaat
  • de raampjes omlaag en omhoog draaien
  • de temperatuur en luchtverdeling regelen.

Goed beschouwd zijn er op deze lijst maar twee dingen die moderne auto’s echt beter maken. Nummer één: airco. ARKO (Alle Raampjes Kunnen Open) is ook leuk, maar is op een Joker met isolatieramen niet eens van toepassing omdat er achterin geen ramen open kunnen tijdens de rit. Nummer twee: ABS. De T3 had voor die tijd uitstekende remmen (lees je ook in oude autotests), maar blokkeert snel als je als ABS-rijder vol op het rempedaal gaat staan. Dat is dus echt “umdenken” en vergt in druk verkeer continu concentratie. Niet dat dat kwaad kan…

IMG_7216
De Bulli-Werkstatt in Marzahn, het uiterste oosten van Berlijn. Geen glazen VW-paleis maar wel voldoende slooponderdelen bij de hand!

Zoals je merkt ben ik erg te spreken over m’n nieuwe aanwinst. Ik zei altijd dat de Joker vanwege de enorme binnenruimte de perfecte compacte camper was voor als je stilstond, maar zo’n benzineversie rijdt daarnaast ook nog heel erg goed. Vandaag heb ik ‘m naar een gespecialiseerde T3-garage gebracht voor een grote beurt. Als het goed is komt-ie nóg beter terug!

 

 

Advertentie

Met m’n nieuwe Joker aan de Bulli-Bummel

IMG_1067
Deze badboy-spijltjesbussen trokken veel bekijks in Hannover

Voor niet-ingewijden: een Joker is een Westfalia-kampeerbus uit de jaren tachtig, op basis van de Volkswagen T3. Het laatste model met de motor achterin, zoals de kever dus, maar dan wel met een modern gelijnde, vierkante carrosserie. En zo’n bus heb ik net gekocht. Ik moest hem ophalen in Groningen en natuurlijk net niet helemaal toevallig voerde m’n thuisreis naar Berlijn op zondag langs Hannover, waar die dag de Bulli Bummel werd gehouden. (Alweer voor niet-ingewijden: “Bulli” is de Duitse koosnaam voor VW-busjes, zoiets als “kever” of “eend”, en een Bummel is een wandeling of kroegentocht).

IMG_7138
Mijn nieuwe Joker aan de benzinepomp. Er zullen er nog vele volgen!
IMG_1050
De T1-spijljesbus.

Die Bulli Bummel was een feest ter ere van het 60-jarig bestaan van de busjesfabriek in Hannover. De oer-VW-bus, de T1, werd al in 1950 op het hoofdkwartier van VW in Wolfsburg in productie genomen tussen de kevers. Maar al gauw barstte die locatie uit z’n voegen. Er werd een aanbesteding gedaan waarop 200 Duitse steden reageerden, maar Hannover werd uitverkoren en sinds 1956 rollen daar dagelijks rond de duizend busjes van de lopende band.

 

IMG_1016

Onderweg naar Hannover deed ik wat je in Duitsland met een camper moet doen: overnachten op een Stellplatz. Dat zijn parkeerterreinen speciaal voor campers. Soms met voorzieningen zoals stroom en water, soms mooi gelegen, soms ook niet. Ik had er via de promobil-app eentje uitgekozen aan de rivier de Weser, in het stadje Nienburg. Net op de dag van de jaarlijkse kermis – het feestgedruis en de disco hielden precies om 02.30 ’s nachts op, kan ik je vertellen!

IMG_1011

Dan komt bij het opstaan een straffe espresso wel van pas natuurlijk.

IMG_1019

In Hannover zag je ’s ochtends colonnes met Duitse VW-clubs de binnenstad doorkruisen.

IMG_1048

Voor de echte nerds: het uiterlijke verschil tussen de T2a en de T2b is… de plek van het knipperlicht!

IMG_1020

Overal blije mensen op de parkeerplaatsen.

IMG_1044

De dames van de organisatie hielden alles op uitgeprinte (het blijft Duitsland) excellijsten nauwkeurig bij. IMG_1045 (1)

De mooiste bulli’s kregen een plaatsje voor het stadhuis van Hannover.

IMG_1066

Ondertussen is er tot juni 2016 in het stedelijk museum van Hannover (ook in het centrum) een aardige tentoonstelling over het zestigjarig bestaan van de fabriek.

IMG_1080

Hier een ruwe carrosserie van een T5,

IMG_1081

en dit vond ik een aardig voorbeeld van de toenemende complexiteit van de VW-bus van T1 tot T5 aan de hand van de gebruikte koplampen.

IMG_1105

Aan de oever van de Leine was het ondertussen ook goed toeven rond het thema ‘personenvervoer’. Wie spot de vreemde eend in de bijt? Hint: het is wel een Westy 🙂

IMG_1133

Het is ongelooflijk hoe ver sommige deelnemers aan dit soort shows gaan om het “plaatje”  compleet te maken. Campingstoeltjes in de originele VW T2-Westfaliaruit!

IMG_1139

Het keukentje van dezelfde T2 Helsinki. Met speciaal uitklapbaar Coleman-oventje voor op het gasstel.

IMG_1145

Twee ventilatie-oplossingen die ik graag ook op nieuwe VW-kampeerbussen terug zou zien! De uitzetbare achterruit zat in een T1, de beroemde uitstelraampjes (met muggengaas van binnen!) zaten op de meeste T2 IMG_1165Westfalia’s. Wie weet waarom ze niet op de T3 (en later) gebruikt werden?

 

 

 

 

 

Wat me ook opviel is dat veel niet is wat het lijkt. Zo is deze “ADAC”-bus z’n leven begonnen als brandweerbus en pas later omgebouwd naar de wegenwachtkleuren.

Deze is dan wel weer leuk. Let in het begin goed op de pootjes!

IMG_1120

Meneer Voges kwam nog even langs in m’n busje om te vertellen over zijn 42 jaar in de VW-fabriek in Hannover, uiteindelijk als productieleider. De grootste uitdaging: “Toen Ferdinand Piëch rond 1991 het roer van Volkswagen overnam. Dat was zo’n perfectionist, toen moest de kwaliteit in de transporterfabriek opeens naar personenautoniveau. Dat was hard werken.”

Op weg naar huis ben ik een hele tijd achter deze lekker opschietende Flixbus blijven hangen – dat schijnt benzine te besparen…

Het gekke is dat ik me na deze overdosis aan VW-busjes realiseerde dat ik niet echt een autoshowmens ben. Als ik zou moeten kiezen tussen een weekend op een mooie camping in het bos of nog een keer naar zo’n evenement, dan wordt het de volgende keer toch het bos. Maar leuk was het wel, daar in Hannover, voor deze ene keer!

#ProjectJoker onderweg

image
Eén van de foto’s uit de marktplaats-advertentie

Een paar dagen geleden schreef ik al dat ik nogal last had van busjeskoorts. Daar is natuurlijk maar één remedie tegen – naar een busje gaan kijken! Dan kunnen er twee dingen gebeuren: of je bent meteen genezen (als het, ondanks de mooie foto’s op marktplaats, een afgetrapt hok is), of je wordt verliefd en gaat voor de bijl. Wat het geworden is? Je hebt misschien al wel een vermoeden, maar het antwoord vind je in dit filmpje.

 

Filmpjes! De T6 California met Duitse humor grondig getest.

In de nazomer van 2015 presenteerde Volkswagen de vernieuwde California op een persreis naar Noorwegen. In konvooi reed de Duitse autopers met acht California’s  van Stavanger, via de veerboot over de Lysefjord, naar  ‘Camp California’, ergens in het midden van nergens. Het was hondeweer, maar toch wisten de journalisten er leuke filmpjes te maken. Eerst de ‘Deutsche Welle’, de Duitse wereldomroep:

Presentator Mattis had een blauwe California Coast meegekregen en deed z’n best er een serieuze test van te maken. Jammer genoeg voor hem loopt in het begin van het filmpje de crew van AutoBild al door zijn beeld. Zij pakten het anders aan. Ze hadden een crew van drie (presentator Dean Malay, een cameraman en een geluidsman) en monteerden er heel slim ook meteen een vergelijking met de Mercedes Marco Polo tussendoor. Dean ging ook in op commentaren van online-reaguurders, en ging op bezoek bij de andere journalisten. Zo zocht hij Mattis van de Deutsche Welle op in z’n Coast.

Geluidsman Olli (de derde man van AutoBild, blijkbaar onderaan in de pikorde) moest in de Noorse kou in een jaren ’70-tentje slapen.

Met alle grappen en grollen geven deze twee filmpjes wel een leuk beeld van de gebruiksmogelijkheden van de verschillende versies van de California. Let bijvoorbeeld op hoe Mattis (niet in z’n eigen filmpje, maar in dat van AutoBild!) demonstreert hoeveel sneller het handmatige dak van de Coast sluit dan het elektrische van de Ocean.

 

Ayrault op BZ: het tijdperk van de camperdiplomatie?


Deze week werden we verrast door het nieuws dat president Hollande zijn voormalige premier Jean-Marc Ayrault (spreek uit: Héro, held) tot minister van Buitenlandse Zaken heeft benoemd. Dat is opmerkelijk, omdat aan deze politicus tot nu toe een nogal provinciaal imago kleefde. Hij werd als voormalig burgemeester vooral geassocieerd met zijn oude machtsbasis Nantes, aan de idyllische en rustige monding van de Loire.

Veel politieke buitenlandervaring heeft hij niet, hoewel zijn uitstekende Duits (hij is, net als zijn echtgenote Brigitte, leraar Duits geweest en heeft ook in Duitsland gestudeerd) hem zeker van pas zal komen. Maar hij heeft een andere troef waardoor ik denk dat hij het als topdiplomaat heel goed gaat doen: Ayrault is een hartstochtelijk camperaar! Hij heeft met zijn busje en zijn gezin heel Frankrijk afgereisd, maar ook Spanje, Portugal en Italië. Ik denk echt dat de vorm van “slow travel”, waartoe zo’n busje uitnodigt, je helpt om je reisbestemmingen beter te begrijpen en in je op te nemen. En om in de diplomatie resultaat te boeken is het belangrijk dat je begrijpt waar je onderhandelingspartner letterlijk en figuurlijk “vandaan komt”, welke eisen en wensen essentieel voor hem zijn en welke misschien niet. Dan helpt het om die plaatsen, en de mensen daar, te kennen.

Jean-Marc Ayrault heeft zijn mooie Volkswagen T3 Westfalia Joker al ruim 20 jaar in zijn bezit, dus lang voor de huidige hype. Hij is bekend in Westfranse camperkringen en bezoekt alle beurzen. Tot zijn grote spijt moest hij uit veiligheidsoverwegingen met kamperen stoppen toen Hollande hem in 2012 tot premier benoemde. Hij heeft het busje nooit meegenomen naar het Matignon (de ambtswoning van de Franse premier). Het stond gestald bij zijn huis in Nantes, waar, volgens een krant, de plaatselijke garagehouder hem af en toe ophaalde voor klein onderhoud. En verder zorgde hij er zelf uitstekend voor, zoals blijkt uit dit grappige filmpje:

Toen hij in een kabinets-“reshuffle” in 2014 als premier werd ingeruild voor de veel jongere Manuel Valls nam hij, tot ongeloof van de Franse pers,  zijn kans waar en ging weer met zijn campertje op reis naar Spanje. Die pers, maar ook Ayraults collega’s, hebben het sowieso moeilijk met een kamperende toppoliticus. In Frankrijk is status en uiterlijk vertoon wel heel belangrijk, en daaraan voldoet het beeld van een staatsman in korte broek op de camping blijkbaar niet. De echtgenote van de al eerder genoemde nieuwe premier Valls, zelf een gevierd violiste, heeft zich volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung zelfs eens laten ontvallen dat de Ayraults “wel echte leraren zijn”, zonder de voor de politiek volgens haar blijkbaar noodzakelijke glamour. En dat zijn dan nog de Franse socialisten!

Laten we hopen dat de Ayraults zich er niets van aan trekken en, in ieder geval in gedachten, in het tempo van hun T3 door Europa blijven trekken, op zoek naar het mooie en interessante in al die prachtige gebieden die binnen een paar dagen rijden van ons thuis liggen.

De Caravansalon, een snelle verkenning

 

Deze prachtige T1 Westfalia staat in de klassiekerhal. Schattig, maar wat waren ze klein!

Omdat ik pas om half vijf in Düsseldorf was bleef er alleen tijd over voor een vluchtige verkenning van de beurs. Tip: bestel vooraf kaartjes via caravan-salon.de, dat scheelt wachten aan de kassa’s, en je hebt gratis toegang tot het OV in Düsseldorf. Als je ook nog gratis lid wordt van de “Club” betaal je minder en mag je twee dagen naar binnen voor de prijs van één!

Ook voor de camperparking kun je online reserveren en betalen.

Het lijkt wel of er steeds meer mensen met de camper naar de beurs komen. Onafzienbare rijen witte dozen, met af en toe wat kleur ertussen.

Handig idee, de alkoof op deze klassieke Fendt!

Als je via de noordingang binnenkomt, loop je eerst de klassiekerhal binnen. Erg leuk altijd, en goed voor flink wat jeugdsentiment. En toch ben ik altijd blij met een moderne camper op weg te zijn…

De nieuwe California Coast is een voordelige versie die wel een volledig kampeerinterieur biedt (maar luxe-opties, zoals elektrisch hefdak, dubbel glas of een standkachel kosten extra.)

En de nieuwigheden, daar gaat het natuurlijk om bij een beurs. Één van de meest bezochte introducties was die van de nieuwe Volkswagen T6 California. De meningen zijn verdeeld over of het nou een facelift of een nieuw model is, maar hij ziet er zeker weer goed uit. 
Afgezien van nieuwe kleuren en stoffen, en wat verbeteringen aan de verlichting en het doek van het hefdak is er niet veel veranderd in het interieur van de California.  Hoefde ook niet, denk ik! Deze lichtblauwe Coast vond ik erg mooi.


Naast VW staat aan de ene kant Mercedes-Benz, onder meer met de Westfalia Marco Polo, en aan de andere kant Ford met z’n Nuggets. Later meer over de Nuggets, de Marco Polo en natuurlijk de stand van Westfalia Mobil met de nieuwe Westy’s Kepler en Jules Verne!

 Na m’n korte eerste beursindruk kon ik weer terug naar m’n eigen Westy op P1. Wat heeft zo’n Nugget toch een fijne keuken – nasi goreng is geen enkel probleem (zeker als je hem diepgevroren van huis meeneemt en alleen nog maar hoeft op te warmen, ssst).

Zwitserland busjesland

VW T3 Westfalia Joker

Wat zie je in Zwitserland toch ongelooflijk veel leuke kampeerbusjes. Misschien wel omdat zo’n groot stuk witgoed op een steile bergpas écht niet handig is. Of omdat een Westfaliacamper, volgens een test in het Amerikaanse Car & Driver, qua veelzijdigheid en precisie wel iets weg heeft van een Zwitsers zakmes. Hoe dan ook, iets meer dan een week kamperen bij Müstair en Pontresina heeft de volgende Westy’s, Dehlers, Reimo’s en natuurlijk California’s opgeleverd. “Van Porn” van de eerste orde.

VW T5 California Beach
VW LT28 eigenbouw
Mercedes-Benz Viano Westfalia Marco Polo
VW T5 California Comfortline Edition
VW T4 eigenbouw
Ford Transit Custom Westfalia Nugget – Westyman’s trots moet er natuurlijk ook op!
VW T5 California Comfortline Edition
Mercedes-Benz T1 Westfalia James Cook – in bocht 31 van de beroemde Stelvio-pas
VW T2 Westfalia Berlin

VW T3 Westfalia Atlantic
VW T5 California Comfortline
VW T4 Reimo
VW T3 Westfalia Joker
VW T3 Westfalia Joker
VW T3 kombi syncro
VW T4 Westfalia California Coach Generation
VW T2 Westfalia Helsinki

Twee nieuwe Westy’s, de Volkswagen Kepler en Mercedes Jules Verne

VW Westfalia Kepler - nieuwe hefdakcamper met grote zitgroep. Foto: Westfalia
VW Westfalia Kepler – nieuwe hefdakcamper met grote zitgroep. Foto: Westfalia

Westfalia maakte deze week bekend dat het op de Caravansalon in Düsseldorf, eind augustus/begin september, twee nieuwe compacte hefdakcampers presenteert: de Jules Verne (op Mercedes Vito) en de Kepler (op Volkswagen T6). Beide bussen lijken op de foto’s op de lange wielbasis te staan.

De indeling van beide bussen lijkt erg op de Club Joker City (ook VW, met vast toilet achterin), maar met meer ruimte voor de zitgroep. Dat betekent misschien ook dat er beneden een bed voor 2 personen gemaakt kan worden. Dat zou de bussen ook voor gezinnen interessant maken.

Zitgroep van de Mercedes Westfalia Jules Verne. Foto: Westfalia
Zitgroep van de Mercedes Westfalia Jules Verne. Foto: Westfalia

Wat de naamgevers betreft is het interessant dat Westfalia van de ontdekkingsreizigers (Marco Polo, Sven Hedin, James Cook) op schrijvers en astronomen is overgeschakeld. Er was overigens al in 2011 een Mercedes Jules Verne van Westfalia, een jubileummodel vanwege de zestigste verjaardag van de eerste Westfalia-kampeerbus (maar dat was natuurlijk een VW…)

UPDATE: inmiddels is de Caravansalon geopend en is er meer nieuws over de twee nieuwe modellen. Ze worden in Frankrijk gebouwd bij Rapido, het moederbedrijf van Westfalia en het voordeel daarvan voor de klant is dat de modellen voor een redelijke prijs (nou ja, voor buscampers op Volkswagen en Mercedes-Benz dan…) geleverd kunnen worden. De vanafprijs voor de Kepler ligt in Duitsland op 49.500 euro. (Catalogus en prijslijst kun je hier downloaden).

Sanitairruimte achterin de VW Westfalia Kepler (foto: Westfalia)
Sanitairruimte achterin de VW Westfalia Kepler (foto: Westfalia)

De campers zijn voorzien van een 10-liter warmwaterboiler op gas, en een Webasto-heteluchstandkachel op diesel. Dat onderscheidt ze van de duurdere Club Jokers – die hebben een warmwaterverwarming en boiler op diesel. Er zit achterin de Kepler en de Jules Verne een vast cassettetoilet, en een douchebak. Of er ook werkelijk te douchen valt is natuurlijk maar de vraag – aan de ene kant is de ruimte erg beperkt en op de foto’s is ook geen douchegordijn te zien. Aan de andere kant zijn de watertanks (50 l vers, 36 l afval) ook niet erg ruim bemeten.

Bovendien is de gasvoorraad van de Kepler en Jules Verne één beroemde Campingaz-fles van 2,75 kg. Dat is een prima oplossing in Nuggets, California’s en dergelijke, want daarin dient die fles alleen voor het kooktoestel en gaat hij makkelijk een jaar mee. Maar als er ook een warmwaterboiler op moet werken is de pret waarschijnlijk wel eerder voorbij. De oplossing is dan natuurlijk om ergens (er schijnt veel bergruimte in de zitgroep te zijn) een tweede gasfles te verstoppen.

Zithoek van de Volkswagen Kepler. Een ruime L-vormige bank, hier voorzien van Westfalia's sfeerlichtpakket. Foto: Westfalia
Zithoek van de Volkswagen Kepler. Een ruime L-vormige bank, hier voorzien van Westfalia’s sfeerlichtpakket. Foto: Westfalia

In de catalogus staan ook de beddenmaten: voor de Kepler ongeveer 1,90 bij 1,20, zowel boven als beneden. Dat valt helemaal niet tegen!

Samengevat begin ik steeds nieuwsgieriger naar deze nieuwe Westfaliacampers te worden. Door het grote benedenbed zijn ze in ieder geval theoretisch bruikbaar voor een gezin. De prijzen zijn ongeveer vergelijkbaar met de California, maar dan heb je wel wat meer ruimte en een was- en plasgelegenheid aan boord. Eigenlijk is dit een model dat het ook heel goed met een vast hoog dak zou doen – dat zou een goede opvolger voor de aloude California Exclusive zijn.

http://www.westfalia-mobil.net/news/2015_kepler_schnapp.php

Custom Nugget of California T6 – praktisch of cool

Custom Nugget in Garmisch-Partenkirchen
Custom Nugget in Garmisch-Partenkirchen

Het is een luxeprobleem – maar dat zijn ook problemen, zoals een kennis altijd zei. Nauwelijks heb ik een nieuwe camper, of ik zit alweer naar een nieuwe te lonken!

Toen we vorig jaar vanwege het werk naar Berlijn verhuisden, was ik camperloos. Er moest een nieuwe komen om in de weekends het land mee te verkennen, en voor de vakanties natuurlijk. En ook toen al twijfelde ik enorm tussen Nugget en California.

Een op proef gehuurde VW California T5
Een op proef gehuurde VW California T5

Voor de California pleitten de compacte afmetingen, het rijcomfort en de strakke vormgeving. Maar we hadden we al eens een weekend een T5 gehuurd, en die vonden we met 2 kleine kinderen (toen een baby en een 3-jarige) wel erg krap, ook door de twee kinderzitjes die je bij het kamperen ergens kwijt moet. Bovendien vonden we de indeling, met het kooktoestel naast de zitbank, niet zo veilig met twee rondklauterende peuters aan boord.

Het werd dus een nieuwe Custom Nugget. De indeling kenden we al van het vorige model, en we wisten hoe handig die was, met zithoek voor en aparte keuken achterin. Hij kwam helaas wel met flink wat vertraging: in februari besteld en pas in oktober geleverd. De camperloze zomer hebben we toen besteed aan een fantastische camperreis door Amerika – maar dat is een ander verhaal.

De zithoek van de Custom Nugget
De zithoek van de Custom Nugget: de keuken zit achterin, buiten bereik van spelende peuters

Inmiddels staat de Nugget voor de deur, en hebben we de eerste korte en wat langere trips gemaakt – hij is onder meer al drie keer naar Nederland geweest voor familiebezoek. Erg handig om dan je koelkast, toiletje en logeerkamer bij je te hebben!

Maar nu de nieuwe California T6 er aan zit te komen, begint het toch weer te kriebelen. De kinderen zijn al weer wat groter (en voorzichtiger) dus het gasstel naast de bank is niet zo’n punt meer, hun zitjes worden steeds kleiner, en ze kunnen ’s zomers misschien wel af en toe alleen in een tentje slapen. Allemaal redenen waarom we vanaf volgend jaar best op een T6 zouden kunnen overstappen…

De Custom Nugget is echt een prima camper en hij rijdt een stuk comfortabeler dan de oude Transit, maar op de snelweg is het toch iets meer een bestelwagen dan de T5, laat staan de T6. Die zou volgens Volkswagen zo’n 4 dB stiller zijn dan het oude model – dat scheelt meer dan de helft in geluid!

De California T5 (foto: Volkswagen)
De California T5 (foto: Volkswagen)

Maar als ik heel eerlijk ben is het toch vooral dit: zo’n California ziet er toch wel een heel stuk cooler, een stuk meer outdoor uit dan een Ford met hoogdak… Wat vind jij?

Landvergnügen – kamperen bij de boer op de Vausshof

In Frankrijk is France Passion al minstens vijftien jaar een begrip: gratis camperen bij de wijnboer. Je koopt eens per jaar een gidsje met sticker voor de voorruit, en je mag bij alle deelnemende wijnboeren op het erf overnachten – natuurlijk in de hoop dat je de productconfrontatie aangaat en wat wijn meeneemt.

Domaine du Bollenberg in de Elzas - France Passion op z'n best
Domaine du Bollenberg in de Elzas – France Passion op z’n best

Sinds vorig jaar bestaat het ook in Duitsland – en heet het Landvergnügen.  In de paasvakantie konden we het voor het eerst uitproberen. Bij France Passion zijn de gastheren vooral wijnboeren, maar in Duitsland is het een bont gezelschap van kaasmakers, brouwerijen, biologische veehouders, viskwekers en ook wijnboeren.

We waren onderweg in Westfalen, niet eens zo ver van Rheda-Wiedenbrück, de thuisstad van Westfalia,  en zo kwamen we op de Vauss-Hof in Salzkotten terecht. Een soort rommelige Astrid Lindgren-boerderij waar de kinderen het direct naar hun zin hadden. De boerderij zelf ligt midden in het dorpje, maar aan de achterkant van het erf is een stellplatz gemaakt met mooi uitzicht over de velden.

We werden enthousiast ontvangen door boerin Anja Pötting. Zij vertelde dat ze in 2014 ook al aan Landvergnügen deelnamen, maar dat er toen geen enkele camper op is komen dagen. In 2015 hadden ze er rond Pasen al vier gehad – blijkbaar heeft het reclameoffensief van de organisatie (in tijdschriften en op Facebook) flink succes gehad.

Eén van de twee camperplaatsen op de Vausshof in Westfalen.
Eén van de twee camperplaatsen op de Vausshof in Westfalen.
Groot voordeel ten opzichte van een stellplatz: een speeltuin!
Groot voordeel ten opzichte van een stellplatz: een speeltuin!

Op de Vausshof worden in een eigen winkeltje biologische vlees- en andere producten verkocht. Wij hebben lamsgehakt en heerlijke braadworsten ingeslagen – het is maar goed dat de koelkast van de Nugget ook goed kan vriezen!

Het biowinkeltje op de Vausshof
Het biowinkeltje op de Vausshof

Landvergnügen en Fahrvergnügen

VW-Vanagon-advertentie in de Amerikaanse RandMcNally wegenatlas van 1992
VW-Vanagon-advertentie in de Amerikaanse RandMcNally wegenatlas van 1992

Grappig is dat – Landvergnügen doet denken aan Fahrvergnügen, de beroemde reclameleus van de Amerikaanse VW-importeur uit de jaren 90… Het was waarschijnlijk het antwoord op ‘Vorsprung durch Technik’ van Audi en ‘ Freude am Fahren’ van BMW – allemaal Duitse kreten die op het Amerikaanse publiek werden losgelaten om het ‘Made in Germany’-gevoel erin te hameren.

Paderborn is vlakbij

Vanaf de Vausshof is Paderborn zo’n 10 km rijden – er zijn goede fietspaden maar je kunt natuurlijk ook met de auto. In het centrum van de stad (volg de parkeerroute) is ook een stellplatz met stroomaansluiting. Paderborn is een prachtige, rustige stad die z’n naam dankt aan de bronnen van het riviertje de Pader. De stad is eind 8e eeuw (!) opgericht door keizer Karel de Grote, en je kunt dan ook de gereconstrueerde keizerpalts bezoeken. Er is ook een prachtige kathedraal uit de 12e/13e eeuw.

De gereconstrueerde keizerpalts van Karel de Grote in Paderborn
De gereconstrueerde keizerpalts van Karel de Grote in Paderborn
De toren van de dom is het oudste gedeelte van de kerk.
De toren van de dom is het oudste gedeelte van de kerk.
Overal in het domkwartier ontspringen bronnen, die samen het riviertje de Pader vormen.
Overal in het domkwartier ontspringen bronnen, die samen het riviertje de Pader vormen.